22.9.11

Διάβαζα

Μια πεταλούδα, από αυτές της νύχτας, με κοιτούσε.
Καθόταν πάνω από το πληκτρολόγιο.
Την κοιτούσα και σκεφτόμουν πόσο άσχημη είναι.
Την κοιτούσα και σκεφτόμουν πόσο άτυχη είμαι.
Που διάλεξε να κάτσει εκεί.

Και μου ήρθε η φαεινή.
Σε όλο το σπίτι μόνο εδώ υπάρχει ζωή.
Πόσο κοινωνική είναι! μου κρατά παρέα.
Πόσο κοινωνική είναι! στραμμένη προς εμένα.
Την κοίταξα με αγάπη.

Άφησε μια σταγόνα και πέθανε!





In between



12.9.11

Όμορφο δέντρο

Ήταν ένα δέντρο και άπλωσα γύρω του τη ζωή μου.
Του ζήτησα να κάνει το ίδιο.
Ξέχασα ότι είχε ρίζες.
Μου θύμωσε. Του θύμωσα.
Του φώναξα να μην είναι δέντρο γιατί ένιωθα μοναξιά εκεί κάτω.
Χαιρόταν τόσο με τον αέρα που δε με άκουσε.
Του πέταξα πέτρες, μου πέταξε κλαδιά.

Το πικνίκ τελείωσε γιατί ήμουν μόνη και ήταν δέντρο.

Μην αλλάξεις όμορφο δέντρο, δε θα σε χαλάσω άλλο.
Αλλά πρέπει να φύγω, η μοναξιά με ασχήμυνε.