To my sister

Wide as an airport.
Your heart.

Waiting for you to lift off.
Whirling.

Soft sun devastated your back.
You had to to go with your long coat.
Unwilling.

Long goodbyes until it is time.
Travelling eye to the green hills.
Filled the space with peace.
My heart.

Into the night

Λάσπες, λάσπες, λάσπες...
Θεραπευτικές λάσπες.
Με εξαγνίζουν, τις ευγνωμονώ.

Επιστρέφω και πάλι στη ζεστή γούρνα με τα θολά νερά.
Μήτρα.
Βυθίζομαι μέρα, αναδύομαι νύχτα.
Πανσέληνος.
Απλώνω την ύπαρξή μου στα ασημόφωτα λειβάδια που κυλάνε.
Άνοιξη.
Οδηγώ το αυτοκίνητο, αλλά όχι εμένα.
Μυρωδιές.
Πλησιάζω ανθρώπους και με θρέφουν.
Αναχώρηση.

Τι νύχτα απόψε!

Και οι άνθρωποι με εξαγνίζουν.
Με πόνο και θαλπωρή.

Άδειοι δρόμοι.
Ο προορισμός μου.
Αφόρητος και ονειρικός.

Θα κοιμηθώ με τα παράθυρα ανοιχτά να μπουν τα αηδόνια.

Μοναχική τραμπάλα

Το φεγγάρι φωτίζει τον λόφο απέναντι.
Η πανσέληνος ακροβατεί μεταξύ δύο ακραίων θέσεων.
Όπως η καρδιά μου, όταν είναι ανοιχτή.

Ω, μα τι βυθός!
Τι σκοτάδι και τι φως...